شکر کماکان سگ دربار حسینیم
سر به هوا لیک هوادار حسینیم
پاره گریبان و مصیبت زده تا
در تعب از داغ شرربار حسینیم
بی خبر از عالم و از گردش ایام
در مدار روز و روزگار حسینیم
در بساط اگرچه به جز آه نداریم
با همه فقر خریدار حسینیم
هر که پی یاری و دربند نگاریست
ما تمام قد در انحصار حسینیم
خاری این آستان شرافت محض است
با کمال افتخار خار حسینیم
قصه این عشق و جنون نقل کنون نیست
از الست مست و بی قرار حسینیم
نوکریش شاخصه ی طایفه ی ماست
نسل اندر نسل خاکسار حسینیم
از کمند عشق نیست راه گریزی
چون پرنده قفس دچار حسینیم
باج به گردنکشان دهیم نه هیهات
ما که زیر چتر علمدار حسینیم
کن فی می کند این ذکر مقدس
آدم دم اثر گذار حسینیم
بیشتر از ذکر خدا ذکر تو گفتیم
رهنمون به عرش ز دربار حسینیم
زیر پروبال لازوال این درفش
رهرو راه ادامه دار حسینیم
اربعین به اربعین دوش به دوش
خیل زائران بیشمار حسینیم
آن دم بی باز دم که آخر خط است
واله و مفتون در انتظار حسینیم
تا نفسی هست ثناگوی حسینیم
تا خدا خداست درکنار حسینیم